Prezentowana książka jest kolejnym krokiem i rozwinięciem wcześniejszych przedsięwzięć badawczych Autorki, mieszczących się w obszarze badań nad dyskursami o młodzieży. Podstawowy problem, który ukierunkował prowadzony tutaj wywód, sprowadza się bowiem do pytania o to, w jaki sposób Foucault pozwala „przemyśleć” i poddać krytycznej analizie te dyskursy, strategie i instytucje, których zbiór w najbardziej ogólnym ujęciu określono mianem urządzania młodzieży?

Pytania postawione w niniejszej monografii dotyczą m.in. możliwych pól badawczych i problematyzacji, które otwierają wybrane ujęcia definicyjne dyskursu edukacyjnego, dyspozytywu i urządzania.

• Z recenzji prof. zw. dra hab. Zbigniewa Kwiecińskiego:

Książka Heleny Ostrowickiej [...] jest próbą wykorzystania całkowitego dorobku jednego z najwybitniejszych humanistów XX wieku, Michela Foucaulta, do metaanaliz polskich dyskursów o młodzieży, edukacji i polityce wobec młodzieży na europejskim tle porównawczym. Jest to duże wyzwanie nie tylko ze względu na rozmach i wielotematyczność dorobku Foucaulta, ale także wysoki stopień swoistości jego języka i kontrowersji znaczeń podstawowych kategorii jego teorii. Autorka bardzo dobrze poradziła sobie z tymi trudnościami i w rezultacie jej studiów krytycznych powstała zwięzła objętościowo, ale niezmiernie bogata problemowo i heurystycznie monografia, która może odegrać znaczącą rolę w rozwoju polskiej pedagogiki krytycznej i studiów nad młodzieżą. Książkę tę uważam za oryginalne osiągnięcie naukowe, wielce obiecujące dla otwierania nowych dróg badań edukacyjnych. Jest ona przejrzyście sproblematyzowana, wewnętrznie spójna, dobrze i jasno napisana [...].

• Z recenzji dra hab. Krzysztofa Abriszewskiego:

Przegląd recepcji twórczości Foucaulta oraz jego wykorzystanie są dokonane w książce wzorcowo. Autorka - zważywszy na olbrzymią ilość literatury inspirowanej przez Francuza - słusznie zawęża przywoływany zakres recepcji, pragmatycznie dopasowując go do własnych celów. Wykazuje przy tym dużą erudycję i rozeznanie w literaturze wykraczające z pewnością poza potrzeby tego akurat projektu. […] Dr Ostrowicka przedstawia pracę interdyscyplinarną nie w sensie po prostu łączenia dyscyplin, ale w sensie posługiwania się teorią, która tak czy inaczej operuje w obrębie wielu różnych pól akademickich. Toteż uważam, że cała książka (…) może zainteresować wszelkich badaczy zajmujących się bardzo szeroko rozumianą teorią kultury, czy teorią społeczną. Jednocześnie nie mam wątpliwości, że praca będzie równie interesująca i cenna w obrębie samej pedagogiki dzięki wprowadzaniu i rozwijaniu w jej ramach pojęć i perspektyw, które pojawiły się w innym rejonie akademickiego świata.

Zapraszamy do lektury.